zondag 20 september 2015

Dag 14: O Pedrouzo - Santiago de Compostela.

O Pedrouzo - O Amenal - San Paio, A Coruña - A Lavacolla- San Marcos, A Coruña - Monte do Gozo - Porta do Camino - Santiago de Compostela.
Santiago de Compostela.
Droog en zonnig.
Afstand: 21,5 km.

Extra vroeg vertrokken om de pelgrimsmis te kunnen bijwonen. In het eerste deel kom je langs het vliegveld waar op dat moment juist een vliegtuig laag overkwam. Bij binnenkomst in de gemeente Santiago nog wat foto's gemaakt.

Pepe.
Juan.
Ikzelf.
Bego met haar man.


Een stuk verder kom je langs Monte do Gozo. Daar staat een monument ter herinnering aan het pauselijk bezoek. Iedereen loopt daar naar boven voor het uitzicht en de foto's.
Er komen touringcars met toeristen die daar een stop maken. Zij maken daar een fotomoment van. Dat geeft een vreemd gevoel als pelgrim.






Vrij vlot daarna bereiken wij Santiago zelf. Na een eind door de stad kom je dan bij de kathedraal.
Daar was het best wel druk. Eerst hebben wij de rugzakken in bewaring gegeven. Dan heb je tenminste bewegingsvrijheid en je mag ook niet met de rugzak de kathedraal in.







Op het plein voor de kathedraal liepen veel toeristische groepen en ook veel pelgrims. De kathedraal zelf staat in de steigers en dat is wel erg jammer. Hier een aantal foto's gemaakt.

Eerst de pelgrimsmis bijgewoond en dan de Compostela gehaald. Dat viel tegen want er stond een behoorlijke rij. Meer dan een uur daar gestaan, maar dat merk je niet want je ziet steeds meer bekenden. Praatje, felicitaties, groeten en zo.
Dan komen de emoties ook los bij mensen.

Nadat ik de Compostela had, nog even bij het kantoor van het Genootschap gegaan. Daar nog een koffie gehad en na een praatje weer vertrokken.


Bijna iedereen van de groep weer ontmoet. Elisabeth en Cliona weer gesproken. Daarna met Juan en Pépé wezen eten. Het was een mooie afsluiting.
Wel een vreemd gevoel dat je pelgrim af bent en weer als toerist daar loopt.


De botafumeiro (wierookvat). Het verhaal is dat het bedoeld is om de onwelriekende geuren van de pelgrims te maskeren.
In werkelijkheid is het dat Santiago een groter wierookvat wilde hebben dan het Vaticaan. Daar zijn zij dus wel in geslaagd, al was het Vaticaan daar niet zo blij mee.
Bij de pelgrimsmis hadden wij allemaal het gevoel dat het niet echt af was want de botafumeiro was niet gebruikt. Dat doen zij alleen bij de avondmis. Dus samen daar heen geweest. De botafumeiro wordt aangesloken en door een aantal priesters heen en weer geslingerd. Een bijzondere gebeurtenis.

Toen was het pas goed. De cirkel was rond.

Mijn intrek genomen in Alberque Monasterio Menor. 's avonds met Mauro, Antonio,  Elisabetha,  Angela, Anny en nog andere Italianen wat gegeten. Heel gezellig zo'n Italiaanse familie.





4 opmerkingen:

  1. Deze camino is voorbij maar de reis begint nu. Je hebt er van genoten. Proficiat.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het hele verhaal gelezen Kenneth. Geweldige ervaring moet dit zijn geweest! Hou het gevoel en de herinneringen vast. Ik hoop nog eens in je voetsporen te treden... maar wel op twee wielen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wauw man wat een mooie levens ervaring! Gr. Carolien (w4w)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heb je hele verslag gelezen - moet een geweldige ervaring geweest zijn.
    Dat neemt niemand je meer af!

    BeantwoordenVerwijderen